Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

WaFeLeK

Wszyscy ubrani na czarno,
A jednak zero smutku, łez czy bólu,
Powszechna powaga.
Unoszę się nad nimi, co to?
To pogrzeb? Tak, ale czyj?
Przesuwam się w stronę ołtarz,
I widzę trumnę, podchodzę bliżej i widzę siebie.
Odwracam się by zobaczyć ich reakcje,
By przypomnieć sobie co się stało...
Nagle olśnienie, pamiętam, skoczyłam z mostu,
Nie widzę łez, nikt mnie nie kochał?
Jedynie Najświeższa Panienka ubolewa w kącie,
Nikt jej nie widzi, a może nie pragne?
Nikt mnie nie żegna,
Nikt nie przyniósł kwiatów, choćby jednego,
Wpatruje się w nich, czy ja ich znam?
Nie, to płaczki wynajęte przez... przez kogo?
Nagle zauważyłam kochaną osobę,
Jedyną, która mnie kochała i tylko ona płakała...

==Kącie Wink

== Pozdrawiam - Sysia

Liluś

taka mała uwaga: pisze się kĄcie... ;]

natalia

Ładne, ale mnie nie zachwyciło, szczerze mówiąc... Ale każdy ma swój gust, nieprawdaż?

kacha

Twój wiersz jest bardzo smutny....ale za to ciekawy i dający do myślenia

iwofilip

Obiecaj, że rozłożysz się szybko, kulturalnie i całkowicie Wink

Nie mogłam przebrnąć do końca - wybacz

Orpheus

Zbyt wprost, zbyt oczywiste. Po raz drugi na tym forym przytoczę ten sam cytat: "Tysiące głów i żadnych rąk"

Pisz poezję, nie wierszowaną prozę.