Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

Little_15

Dla kilku uśmiechów spojrzeń i gestów
Dla paru wspomnień zasuszonych w głowie
Dla kubka herbaty rankiem
I gwiaździstego nieba nocą
Dla Grechuty który śpiewał
jak ważne są chwile
I dla tej garstki optymistów
walczących z pesymizmem świata
Dla samego siebie
Warto się czasem zbuntować
Spóbować jak to jest
"kochać" a nie "umierać z miłości"
"wierzyć" nie zaś "mieć złudną nadzieję"
"żyć" a nie tylko "czekać na śmierć"
Warto wyjrzeć zza skrzętnie budowanego muru
Choćby po to żeby sprawdzić
jak wygląda on od tej drugiej strony

To jest ten wiersz, który Wam nieudolnie wydukałam na Popołudniu Poetyckim Razz

Chciałabym się dowiedzieć, co o nim sądzicie. W ogóle, miałam przeczytać zupełnie inny wiersz, skrajnie pesymistyczny, ale jakaś część mnie się zbuntowała i w nocy z czwartku na piątek powstało to właśnie cuś: jeden z nielicznych optymistycznych wierszy AW.

Zbuntowałam się na krótko, niestety... Ale mniejsza o to. Interpretujcie pliz i nie szczędźcie krytyki.

Orpheus

Pod względem formy jest to dno. Wiersz jest zupełnie nieregularny i niczemu to nie służy. Zwyczajnie ciężko się go czyta. Jedynie fragment z cytatami wybija się ponad resztę - ładnie go sformułowałaś.
Wiersz nie jest tak do końca optymistyczny. Nie pociesza, nie pokazuje piękniejszej strony rzeczywistości, lecz stwierdza, że od czasu do czasu warto jest przestać narzekać na wszystko, co się dzieje do okoła i nie próbować na siłę dramatyzować swojego życia.
Wybrałaś nietypowy temat dla swojego wiersza - cieszę się, że spotykam się tu z przemyśleniami dotyczącymi w zasadzie codzienności. Mimo to moja złośliwa natura nasuwa mi pytanie: po co? Czy mamy się zmienić tylko dlatego, że inni tacy byli/są, dla odmiennego traktowania, czy weselszego spojrzenia na niektóre sprawy? Czy to uczyni świat lepszym?

Na koniec jeszcze jedna uwaga: "dla samego siebie" nie wnosi nic do tego wiersza. Wszystkie powody wymienione tutaj są praktycznie "dla nas".

Little_15

Co do formy to zapewne masz rację Razz

Co do reszty....

Wiem, że wiersz nie jest do końca opymistyczny, będąc pesymistką trudno z dnia na dzień napisać wiersz o tym, jakie to życie jest piękne, jak trzeba mieć nadzieję, widzieć szklanki do połowy pełne itd. Do tego potrzeba wbrew pozorom dużo czasu... Gdybym napisała skrajnie optymistyczny wiersz i zatytułowała go "bunt pesymisty", kto tak naprawdę uwierzyłby, ze pisze to pesymistka?

Zmienianie się dla innych? Boże broń! Nawet nie powinniśmy... Jeśli coś robimy, to dla samego siebie i dlatego między innymi dodałam wers "dla samego siebie", żeby nie było pytań o to, po co zmieniać się dla innych. Bo na takie pytanie odpowiedź brzmi: po nic.

A po co ogółem się zmieniać? Wątpię, czy to swiat uczyniłoby lepszym. Jeśli już, to nasze na ten świat spojrzenie. Bo nasze widzenie świata w dużej mierze zależy od tego jak patrzymy, jak chcemy go widzieć.

Warto się czasem zbuntować, nie tylko dlatego, zeby spojrzeć na coś weselej, ale właśnie, aby uległo zmianie to o czym wspomniałam, nasze życie, miłość i wiara. Cudzysłowia użyte zostały dla wyodrębnienia definicji tych 3 pojęć. Definicji pesymistycznych, które poprzez swój bunt możemy zmienić. To nie są cytaty.

Orpheus

Tyśka

Antylopa_Adax

Ludzie się nie zmieniają. Zdobywają tylko doświadczenie i unikają pewnych zachowań. Nikt nie może zmienić swojej osobowości.

Little_15

Do Tyśki: Zauważ, że ja nie napisałam "po co się zmieniać, skoro i tak świat sę przez to nie poprawi". Ty to tak odebrałaś tylko. Ja uważam, że trzeba się zmieniać lub udoskonalać, jak kto woli, ale dla SIEBIE, nie dla świata. Jeśli świat stanie się przez to lepszy, czego nie wykluczam, ale w co wątpię, to swietnie, jeśli nie, trudno, ale my przynajmniej będziemy lepsi. W życiu czasem trzeba byc egoistą.

I dlatego na pytanie Orpheusa moja odpowiedź brzmi: Nie mam pojęcia, próbowałam za wszelką cenę go zmieniać, nie wyszło, więc trudno mi powiedzieć jak to zrobić. W swoim wierszu nie temat zmieniania świata chciałam poruszyć. Słowo "świat" pojawilo sie tam tylko raz, kiedy wspomniałam o optymistach walczących ze światowym pesymizmem. Pisząc, ze warto się zbuntowac również dla nich, miałam na myśli jedynie to, aby mieli o jednego pesymistę do nawracania mniej. Tylko to.

Another questions?

Liluś

Jak zmienić świat? po pierwsze: nie zaczynajmy od swiata tylko od siebie.
w gim 26 działa kółko MOPR, czyli Młodzieżowe Ochotnicze Pogotowie Rówieśnicze. chodzi o to, zeby młodzież pomagała sobie sama, bo rówieśnikowi łatwiej powiedziec o swoim problemie niz dorosłemu. Program jest oparty na amerykańskim SNOWBALL'U. Zawsze myslałam ze snowball wymyślili psychologowie którzy zauwazyli ze młodziez ma problemy.
dlaczego o tym mówie? bo tak nie było. to nie psycholodzy to wymyslili. tylko 7 osób w naszym wieku. i nie po to, zeby zmienic swiat, tylko zmienic siebie i sobie pomóc. a świat zmienili. snowball ma kilak oddziałów w USA, kilak w Polsce, 1 na Litwie, 1 w Chinach i jeszcze kilka w innych miejscach swiata. Dzieki kilku osobom, które zaczęły od siebie...

Little_15

Ehhh, Liluś, to wygląda jak megareklama, jeśli mam byc szczera.

Nie uważam, że zmienianie świata zaczyna się od siebie. Można zmieniać się na lepsze, ale czy to zmieni świat? Może, aczkolwiek nie musi.

Liluś

przepraszm, to nie miała byc reklama.
a ja myśle, że właśnie od siebie powinniśmy zaczynać. co nie znaczy na sobie kończyc. ale jezeli nie jesteś w stanie zmienic siebie, takiej małej jednostki, to jak chcesz zmienic cały ogromny świat?

Asieńka

Liluś

mnie jest łatwo rozmawiać z każdym, bez względu na wiek... ale to nie ma nic do rzeczy.

Emka

"Zamiast próbować naprawiać świat - nakarm głodnego psa" - Anna Bojarska Cool

Antylopa_Adax

Albo kliknij na brzuszek pajacyka...

Emka