Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

Orpheus

Krzyk ludzi... szum ulic...
Krytyka jadem pluje, rozpuszcza od wewnątrz
Młoty wszechpotężne uderzają umysł
Pustka
Uciekam...
Uciekam...
Widzę
Światło, zachód słońca
Liść spada, kobieta
Strumień biegnie wdal
Jestem pełny
Czuję spokój

Antylopa_Adax

A ja na wsi słyszę "poszłem", "przyszłem", "wyciąg to".

Wybieram miasto Razz

Orpheus

To nie jest o wsi.

Antylopa_Adax

Ale o ucieczce od zgiełku miasta. Z ową ucieczką kojarzy mi się tylko jedno - wieś.

Orpheus

To nie o ucieczce od zgiełku miasta. Spójrz na tytuł i zastanów się.

Emka

chowasz się w swoje wnętrze, które jak mniemam jest bardzo bogate, i tam tylko czujesz się spokojny i szczęśliwy? pogratulować Cool

Orpheus

Ała. To było... mocne.

Zmierzasz w dobrą stronę emka, ale to rownież nie to. Podpowiedź: zastanówcie się nad własnymi odczuciami, gdy piszecie pozję.

iwofilip

No nie to, żebym się czepiała, ale masz Orfeuszu skłonność do pisania wierszy nieco "przyciężkawych". Serwujesz dużą dawkę emocji, która przytłacza czytelnika, znaczy się mnie. Jednocześnie brak w wierszu spójnego klimatu. Nie przemawiają do mnie "młoty wszechpotężne", "krzyki ludzi". Dość infantylne i nieporadne wydaje mi się połączenie czasowników:"Uciekam" i nagle "widzę".

Orpheus

Gardze wierszami serwującymi mała dawkę emocji. Ekspresja artysty jest bezpośrednio związana z emocjami.
Pytanie: co oznacza "przyciężkawe" - trudne do zrozumienia?

Wiersz nie musi mieć spójnego klimatu. Stosując proste lub skomplikowane słowa odzwierciedlam stan mojego umysłu i duszy. Jakim słowem zastąpić "uciekam", skoro jest ono pisana tylko i wyłącznie pod wpływem panicznego strachu?