Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

Orpheus

Budze się
Nie - śpie dalej, lecz idę
Pojedyncze obrazy
Toaleta, kran
Kofeina - budze się!
Błądzę wzrokiem
Świat przyspiesza
Wieje wiatr
Ja też pędzę
Kofeina - carpe diem!
Setki twarzy
Różnych, niewyraźnych
Migawki życia
Plątanina rąk
Kofeina - szczyt energii!
Mijam szybko
Przemijam wciąż
Patrzę w lustro
Czy to ja?
Kofeina...

Antylopa_Adax

Życie od kawy, do kawy... To Ci się odbije w przyszłości.

Wiersz ciekawie zbudowany, z kofeinowym refrenem... tylko to "budzę się" wytrąciło mnie z rytmu i na chwilę zatrzymałam się, by pomyśleć dlaczego się zatrzymałam.

DG

Takie tempo i taki rytm życia zna wielu z nas, niestety. To ciekawe, że właśnie na to zwróciłeś uwagę. Wiersz jest dość zgrabny, jednak są w nim pewne zgrzyty. Po pierwsze - przesadziłeś z epitetami, a to burzy rytm; wystarczyłoby:
"setki twarzy
niewyraźnych"
Poza tym, jeśli decydujesz się na stosowanie interpunkcji - rób to konsekwentnie i poprawnie.
Wyrażenie "przemijam wciąż" kojarzy mi się z egzaltowanymi "poetkami" typu Patrycja Markowska. Nie uważasz, że jest za bardzo wyekspoloatowane?

Owieczka

Rzeczywiście zgadzam się z p.Dorotą i Antylopą, że za dużo jest w tym wierszu środków stylistycznych. Troszeczke to przynudza- taki tutuł owego wiersza, więc może o to chodzi? Wiersz przedstawia prawdziwy świat, tryb życia jakim większość ludzi żyje.

Tyśka

Ten wiersz skłonił mnie do pewnych refleksji: jesteśmy wszyscy tacy zaganiani, nigdy nie ma na nic czasu, nie ma czasu się zatrzymać, aż w końcu przychodzi momęt kiedy na chwilę udaje nam sie zatrzymać i spojrzeć w lustro. Już nie jesteśmy tymi samymi ludźmi i nie potrafimy się śmiać z głupot, bo nie ma na nie czasu, najważniejsza jest szkoła, praca. W takiej chwili powinniśmy zadać sobie pytanie: czy ten cały stres to życie "od kawy do kawy" naprawde przynosi nam szczęście i czy tak to sobie wyobrażaliśmy??
Myślę że większość z nas miałaby problem z odpowiediom na to pytanie.

Lola · Gość

no cóż..... nie powalił mnie na kolana

Orpheus

Lola - konkretna jesteś
Tyśka - cieszę się z takiej interpretacji. Szkoda, że refleksje nie nastąpiły również u innych.
Owieczko - Antylopa chyba nie wspominała nic o środkach stylistycznych... czytaj ze zrozumieniem, proszę.
Pani Doroto - zapamiętam!