Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

Mery

Codziennie to samo!

Budzę się rano
I słyszę krzyki, wrzaski, więc szlocham w poduszkę...

Czuję atmosfere tak napiętą że uciekam by już nie powrócić

Widzę to, czego najbardziej bałam się bedąc dzieckiem
I prosiłam Boga, aby nigdy mnie to nie spotkało

Bałam sie i bać nie przestałam,
Lecz muszę to przeżywać każdego dnia i wciąż powtarzać "będzie dobrze"

Jako dziecko zamknęlam w sobie mały sekret
Lecz teraz on urósł i prześladuje mnie całe dnie i całe noce...

Ale nie dam mu wyjść!! o nie..! nigdy!

Skoro żyję tylko dla siebie to tylko dla siebie umrę...
Umrę zatrzymując na zawsze tą tajemnice...

Nikt nie starał się mnie nigdy poznać,
i nie uda mu się już...
...bo kupiłam żyletkę...

Liluś

Bardzo ładne... porusza cos w człowieku. Samobójstwo... coś o tym wiem, choc nie z mojego doświadczenia... pozdrawiam

kasia

jejku... bardzo ładny wiersz, ale nie lubię takich zakończeń. Samobójstwo to ucieczka, a nie należy uciekać przed własnym życiem. Mimo to, jak już napisałam wyżej, Twój wiersz bardzo mi się podoba.