Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi

ewelinka

Tak na początku małe sprostowanie co do moich poprzednich "wierszy" Były one pisane dośc dawno temu, bo ponad rok temu... Teraz mój poglad na świat i na "to uczucie" jest całkiem innym... Stałam sie większą optymistką... Ludzie z czasem uczą sie życia... I zaczynają rozumieć na czym tak naprawdę ono polega...

Dośc nie dawno napisałam kolejny wiersz (jak narazie to ostani z moich tworów) Był on pisany oczami dziewczyny szczęsliwej... Nie takiej pesymistki jak w poprzednich wierszach...

Oto i on...

Gdy Cię spotykam wszystko we mnie płonie
Podchodzisz-na mym ciele czję Twe dłonie
Obejmujesz mnie mocno-całujesz po szyi
Dotykasz mych włosów zachwycasz się nimi
Chcesz mieć mnie tylko dla siebie
Mówisz, że wtedy czułbyś sie jak w niebie
Lecz to nie możliwe-zbyt duża odległość nas dzieli
Ale zwyciężymy to gdy tylko bedziemy chcieli...

To jak narazie tyle z mojej twórczośći...

RBT

no no

hehe ładnie koleżanko Wink

szkoda tylko, że smutne Crying or Very sad

WIĘCEJ OPTYMIZMUUUUU (przez duużo U Razz

)

kasia

Słońce... dacie radę Smile