Forum Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi
Forum Kawiarenki Literackiej
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy  GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

emo

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi Strona Główna -> Muzyka
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
exar




Dołączył: 04 Paź 2005
Posty: 178
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 18:14, 27 Lis 2006    Temat postu: emo

Cytat:
"Emo" to skrót pochodzący od angielskiego słowa "emotional". Termin emo w odniesieniu do muzyki, oznacza naładowane emocjonalnie gatunki rocka. Dzisiaj nazwą "emo" błędnie określa się wiele punkowych i rockowych zespołów. Podobne pomyłki dotyczą też klasyfikowania pewnych zespołów, w których muzyce występuje sporadycznie wokal w postaci krzyku lub metalowego growlu, jako screamo. Screamo (emo violence) jest charakterystycznym gatunkiem, do którego takim zespołom jak chociażby Underoath stylistycznie daleko.

Użycie tego terminu "emo" w klasyfikacji grup jest często tematem burzliwej debaty. Mówi się, że styl emo pochodzi z połowy lat 80 ze Stanów Zjednoczonych, Północnego Wschodu Atlantyku, Nowego Brunszwiku czy też Waszyngtonu (DC) (trudno jednoznacznie określić jego pochodzenie).

Emo bardzo często był powodem uszczypliwych drwin krytyków oraz fanów innych gatunków muzyki rockowej. Emo oskarżano o bycie "miękkim" oraz zbyt kobiecym, stąd też wg niektórych fanów muzyki rockowej, nie zasługującym na wspólną klasyfikację do "ciężkiej" muzyki - metalu czy punk-rocka. To jednak nie zniechęciło wielu ludzi do zafascynowania się tym stylem.

Sam wyraz "emo" jest również używany w kolokwialnym języku angielskim jako synonim do depresyjnego, kiepskiego samopoczucia.

W Polsce styl "emo" nie jest tak rozpowszechniony jak np. w USA.


Co sądzicie o tej subkulturze. W polsce jest ona coraz bardziej popularna. Często mieszana z skejtami, punkami i pogo boyami;) Czy ta subkultura ma przyszłość, czy jest to tylko kolejna moda?

Cytat:
Jerzy A. Rzewuski

W Polsce klubowy house odchodzi do lamusa, bo powszechnie uznawany jest za rozrywkę dla tępaków. Do głosu zaś dochodzi istniejący od dekady, wywodzący się z amerykańskiego hardcore'u Emo (skrót od "Emotion"). To idealny styl czasów medialnych celebrities, czyli przerostu wizerunku nad treścią. Tu mniej ważne jest, jak się gra, ważne jest - jak się wygląda.
Emo to kolejny po grunge'u świetny towar eksportowy Stanów Zjednoczonych. Być może dlatego, że stanowi kompletne zaprzeczenie swojego poprzednika. W grunge'u chodziło o dobrze zrobioną muzykę, wygląd był nieważny. Fani chodzili w podartych spodniach, byle jakich flanelowych koszulach i powyciąganych swetrach. W Emo jest odwrotnie - nie ważne czy umiesz grać czy nie. Ważne, jak wyglądasz. I jak każdy odpustowy ruch, tak i ten skazany jest na szybkie zapomnienie. Bo Emo za dziesięć lat będzie tylko mało ważnym przypisem do historii rocka. Kto bowiem poza najgorętszymi orędownikami tej muzyki i grupą doraźnie identyfikujących się z nią młodych ludzi pamiętać będzie takie nazwy, jak Joan of Arc, Jets to Brazil, Alkaline Trio, Thursday, Brand New, The Starting Line, Hawthorne Heights, Fall out Boy czy Yellowcard.

Punk w stylu soft
Na sklepowe półki trafił właśnie nowy album czołowych przedstawicieli
gatunku: "Amputechture" grupy Mars Volta. Ich poprzedni krążek "Frances The Mute" wspiął się na czwarte miejsce amerykańskiej Billboard Top 200 i sprzedał się w pół milionach egzemplarzy. W zeszłym roku muzycy przyjechali promować swój album do Polski. Prawie nikt jeszcze wtedy nie mówił o Emo, ale na koncert przyszło 2 tys. osób.
Emo można obśmiewać jako zniewieściały punk rock, grany ku pokrzepieniu serc życiowych nieudaczników. Nie sposób jednak temu nurtowi odmówić szlachetnego pochodzenia. Na liście oficjalnych protoplastów tego gatunku znaleźć można bowiem zarówno legendę hardcore'u z lat 80. Hüsker Dü (album "Zen Arcade"), jak i dwie grupy z Waszyngtonu - Rites Of Spring i Embrace, których liderzy Guy Picciotto i Ian MacKaye wkrótce powołali do życia inną kultową grupę: Fugazi. Jeśli do tego dołożyć nie mniej czczoną formację Sunny Day Real Estate z Seattle, wieńczącą złotą erę nagrań z kolebki grunge'u, galeria przodków Emo będzie prawie kompletna.
Jako autonomiczny nurt Emo narodził się w latach 90. niejako w opozycji do anarchistycznego punk rocka, depresyjnego, autodestrukcyjnego grunge'u czy agresywnego nu metalu. Antybohaterem pierwszych wykonawców Emo był Kurt Cobain, któremu zarzucano, że sprawił iż heroina i samobójstwo stały się cool. Pierwsza generacja wykonawców - Mineral, Texas Is The Reason, Jets To Brazil czy The Promise Ring - odrzucała gwiazdorskie pozy, szukała szczerego i autentycznego kontaktu z publicznością, a wyświechtanym, banalnym tekstom o miłości, rozstaniach, problemach okresu dojrzewania przydała świeżości. To była idealna muzyka dla nastolatków z białych suburbii wychowanych na serialu "Beverly Hills, 90210" i punk-popowych albumach Green Day.

Siła strachu
Zdaniem Michaela Azerrada, autora historii punk rocka "Our Band Could Be Your Life", obliczony na jeden sezon żywot Emo przedłużyły ataki terrorystyczne z 11 września 2001 r., które wzmogły zwłaszcza wśród zalęknionych i coraz mniej rozumiejących otaczający ich świat małolatów poczucie zagrożenia i zagubienia oraz wyzwoliły potrzebę bycia razem. Z przemawiającą do ich lęków i emocji muzyką w tle. Punk rock - właśnie w takim populistycznym, komunikatywnym i serdecznym wydaniu - wydawał się idealnym soundtrackiem i nic dziwnego, że sukces albumu "Jimmy Eat World"
grupy o tej samej nazwie (który miał początkowo nosić tytuł "Bleed American", ale po tragedii 11 września zespół zdecydował się go wycofać) był jednym z tych, które otworzyły nowy rozdział w dziejach Emo. Nie mniej ważnym czynnikiem wydłużającym żywot tego gatunku było pojawienie się nastoletniej opery mydlanej "The OC". Wystarczyło, że zaczęła się w nim pojawiać grupa Death Cab for Cutie z Seattle, a natychmiast podpisała z nią kontrakt wytwórnia Atlantic, a sprzedaż wydanego przez nią piątego albumu DCFC, "Plans" przekroczyła milion egzemplarzy, co stanowiło wzrost o 910 tys. płyt w stosunku do jej dotychczasowego największego sukcesu -"Transatlanticism" z 2003 r.
Można by rzec, że Emo to więcej szczęśliwych zbiegów okoliczności niż rzetelnej rockowej sztuki. Nawet jeśli na sympatię zasługuje zawarte w tekstach piosenek pozytywne przesłanie, nie zmienia to faktu, że sama muzyka - z nielicznymi wyjątkami - to raczej waga piórkowa niż liga czempionów. Wyrasta się z niej po dwudziestce. A jeśli już ktoś szuka prawdziwego Emo, to o wiele bezpieczniej jest wrócić do dawnych nagrań The Cure i The Smiths.

Opcja EDIT!!
Moderator


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Damian




Dołączył: 12 Paź 2005
Posty: 99
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Z dawnej III e

PostWysłany: Pon 18:26, 27 Lis 2006    Temat postu:

Oj bardzo drażliwy temat;]
Emo oczywiście jest tylko modą która zniknie tak samo szybko jak się pojawiła. Twisted Evil
"Emo oskarża się o bycie miękkim i zbyt kobiecym" <---> w 100% prawda ta muzyka owszem pasuje ale tylko do dziewczyn. Muzyka jak muzyka trzeba być tolerancyjnym, ale jeśli chodzi o styl to po prostu nic tylko masakra.
Emo Boys są straszni ;pofarbowane włoski na czarno zaczesane na bok, pięć tysięcy pasków, i ostatnio coraz częściej super męskie arafaty. W internecie można znaleść ciekawa regułę charakteryzującą EMO panów mianowicie:

Jeśli boisz się być punkiem, a zawsze twierdziłeś że pownieneś nim być, jeśli jesteś uzależniony od amerykańskiej hałtury muzycznej, pasków, śmiesznych damskich fryzur i smutnych min, to zostań emo boyem.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
exar




Dołączył: 04 Paź 2005
Posty: 178
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 18:36, 27 Lis 2006    Temat postu:

idealna wypowiedź z którą w pełni się zgadzam. Muzyka jest spoko nawet czasem lubią sobie posłcuhać lżejszego grania gdyz nie ograniczam sie tylko do punk rocka. Ale jak widze przedstawicieli tej subkultury obnoszących się swoim "biednym życiem" i coraz nowszymi i śmiesznijszymi ciuchami które kupują za grubą kasę to jest to abrdzo zabawne.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Liluś




Dołączył: 17 Paź 2005
Posty: 390
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: II LO ;)

PostWysłany: Wto 16:28, 28 Lis 2006    Temat postu:

szczerze mówiac nie wiele wiem o tej subkulturze, jednak wkurza mnie kiedy osoby, które wiedzą o niej tyle samo co ja robią sie na emo. po prostu żałosne.. nie stać ich na własny styl? muszą sie robić na kogos innego bo to akurat robi sie modne? żenua

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
exar




Dołączył: 04 Paź 2005
Posty: 178
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Wto 18:25, 28 Lis 2006    Temat postu:

Hehe bardzo dobrze myślisz. To jest tylko moda, a jak każda moda przeminie.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
ziomcia




Dołączył: 22 Paź 2006
Posty: 59
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: drugaa ^^

PostWysłany: Nie 17:25, 10 Cze 2007    Temat postu:

W gatunku emo znajduje się trochę fajnych zespołów. Wink
Ale co do subkultury... Rozprzestrzenia się szybko. I chyba głównie wśród dziewczyn ze względu na image, który towarzyszy emo, a nie na mówienie o tym, jakie życie jest marne... Wink


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
exar




Dołączył: 04 Paź 2005
Posty: 178
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 6:37, 11 Cze 2007    Temat postu:

A jakie ci się podobają? Nie wiem czy wiesz ale to co ci serwuje telewizja ma mało wspólnego z emo ;] A to że nowa "subkultura" się tym jara...

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
ziomcia




Dołączył: 22 Paź 2006
Posty: 59
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: drugaa ^^

PostWysłany: Pon 15:15, 11 Cze 2007    Temat postu:

Czasem w radiu złapie się jakiś kawałek emo. Razz Coś z gatunku
exar napisał:
lżejszego grania
Razz

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
exar




Dołączył: 04 Paź 2005
Posty: 178
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 17:50, 11 Cze 2007    Temat postu:

a czy emo jest mocny?Razz Przecież to szczochy...

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
natalia
Moderator



Dołączył: 17 Paź 2005
Posty: 63
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Czw 19:09, 16 Sie 2007    Temat postu:

Jak to powiedział mój kuzyn: "Emo to podkolorowany na różowo punk" Twisted Evil . Nie mam nic do nich, ale denerwują mnie pozerzy, którzy myślą, że tu sie umalują, czarne włoski zaczeszą na oczy, popłaczą, "nafochają się" i myślą "O! Ale ze mnie super koleś!". Grrr... Wiem o czym mówię, znam takich osobników.
To nie tylko "moda". To styl bycia. Punki, metalowcy i różowe panienki istnieją od dawna i myślę, że pochodzą jeszcze po świecie. Czemu fani emotional panku mieliby "wyginąć"?


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
ziomcia




Dołączył: 22 Paź 2006
Posty: 59
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: drugaa ^^

PostWysłany: Czw 16:53, 30 Sie 2007    Temat postu:

Niech sobie żyją jak chcą, byle tylko nie obrażali innych.
Dzięki takim jednostkom świat staje się ciekawszy.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Kawiarenka Literacka Gimnazjum 26 w Łodzi Strona Główna -> Muzyka Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group
Regulamin